Το παρόν άρθρο επιχειρεί να δώσει μια πρώτη, υπερβολικά απλοϊκή, απάντηση στο ερώτημα που αφορά το ρυθμό μάθησης του ανθρώπινου μυαλού και περιορίζεται σε μια από τις επιμέρους διαδικασίες της μάθησης, αυτής της απομνημόνευσης.
Η έννοια της καμπύλης είναι θεμελιώδης για τα Μαθηματικά, βρίσκεται πολύ κοντά στη διαίσθηση και έχει μεγάλη αξία για τις εφαρμογές. Η έννοια της καμπύλης πέρασε από πολλούς μετασχηματισμούς μέχρις ότου φτάσει στη σημερινή της μορφή. Μέσα από αυτή την εξέλιξη μπορεί κανείς να δει με ανάγλυφο τρόπο την αναθεωρητική δύναμη που διαθέτει η επιστήμη, ώστε να κατασκευάζει κάθε φορά τα εργαλεία της και να ξεπερνά τα εμπόδια, με τη βοήθεια γενικεύσεων και αναθεμελιώσεων του εννοιολογικού της συστήματος. Σε κάθε περίπτωση, η ιστορική κατανόηση μιας έννοιας συνδέεται με το νομιμοποιητικό σύστημα της εκάστοτε εποχής, ενώ η μελέτη της αναδεικνύει γενικότερα επιστημολογικά αιτήματα και μεθόδους προσέγγισης. Στα επόμενα επιχειρείται μια επιλεκτική χρονολογική παρουσίαση και ένας βιβλιογραφικός εντοπισμός κάποιων πρόσφατων αναφορών στο αντικείμενο, με έμφαση σε εκείνο το οποίο στην κάθε εποχή εξασφαλίζει το κύρος της γνώσης.
Στο άρθρο αυτό διαπιστώνεται ότι η οικονομία που περιγράφεται από το μονοτομεακό μοντέλο, που χρησιμοποιήθηκε, συγκλίνει πάντα σε κατάσταση ισορροπίας. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για κάθε οικονομία, γιατί εξισώνονται οι ρυθμοί μεταβολής όλων των μεταβλητών κια γίνονται ίσοι με το (n) ρυθμό μεταβολής της προσφοράς εργασίας.
Η εργασία αυτή εξετάζει τη σύνδεση Μαθηματικών Εννοιών και Πειραματικής δραστηριότητας ως μέθοδο προσέγγισης της πραγματικότητας και ταυτόχρονα ανιχνεύει τη σχέση Μαθηματικών και Φυσικής μέσα από το έργο του Γαλιλαίουπου πρώτος έδωσε μια μαθηματικά συγκροτημένη φυσική θεωρία με επίκεντρο το Νόμο της Ελεύθερης Πτώσης των σωμάτων. Στις επιμέρους ενότητες γίνεται αναφορά στα Μαθηματικά του Μεσαίωνα και στις κινηματικές έννοιες της Μερτόνιας παράδοσης τις οποίες υιοθέτησε ο Γαλιλαίος. Παρουσιάζονται τα πρώτα Γαλιλαιικά πειράματα, τα οποία όμως χωρίς το κατάλληλο εννοιολογικό πλαίσιο δεν μπορούσαν να οδηγήσουν στη διατύπωση μιας πλήρους θεωρίας. Αναλύεται η ασυνεχής και συχνά αντιφατική πορεία του Γαλιλαίου από τις υστερο-αριστοτελικές θέσεις που υιοθέτησε στη νεότητά του μέχρι το ώριμο έργο του όπου και η διατύπωση του κινηματικού νόμου. Τέλος, στα πλαίσια της Διδακτικής των Μαθηματικών και των Φυσικών Επιστημών διατυπώνεται η πρόταση για μια λειτουργική ενοποίηση της Διδασκαλίας των δύο μαθημάτων στα πλαίσια ενός Προγράμματος Σπουδών.
Στην εργασία αυτή παρουσιάζονται οι σύγχρονες απόψεις που διατυπώνονται για το ρόλο του εποπτικού υλικού και αντιπαρατίθενται με τις παραδοσιακές απόψεις που αναφέρονται στο συγκεκριμένο θέμα. Αναδεικνύεται τέλος το γενικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύχθηκαν οι αντιλήψεις για το ρόλο του εποπτικού υλικού.
Σκοπός της έρευνας αυτής είναι: α)Η μελέτη των παρατηρησιακών ενδείξεων που έχουμε από τα διάφορα στάδια της δυναμικής εξέλιξης των πολυπληθών σφαιρωτών σμηνών του LMC και η σύγκρισή τους με αντίστοιχα θεωρητικά μοντέλα, και β)Η μελέτη του τρόπου με τον οποίο τα πολυπληθή σφαιρωτά σμήνη κατανέμονται στο γαλαξία LMC.
Στο άρθρο αυτό, εκτός από μια ανθρωπολογική ανάγνωση των κειμένων του Βαγγέλη Πολυδούρη, γίνεται προσπάθεια να δειχθεί ότι μια ανθρωπολογική προσέγγιση στα (Νεώτερα) Μαθηματικά μπορεί να είναι γενικότερα χρήσιμη.
Στην εργασία αυτή παρουσιάζονται βασικά σημεία της θεωρίας των Ασαφών συνόλων, με έμφαση στους συσχετισμούς μεταξύ ασαφών και κλασσικών συνόλων, καθώς και χαρακτηριστικά παραδείγματα εφαρμογής της στην καθημερινή μας ζωής και ειδικότερα στον τομέα Διοίκησης και οικονομίας.